Onderwijs op Terschelling

Op Middeleeuwse inschrijflijsten van universiteiten in Europa komen we ze al tegen: Terschellinger studenten. Ondanks de afgelegen ligging van het eiland zijn de bewoners dus niet wereldvreemd. Veel eilander studenten spreken al een aardig mondje Latijn voordat ze van huis vertrekken. Toch is er tussen de Middeleeuwen en 1800 iets misgegaan… In 1809 vindt de schoolopziener het onderwijs te Midslands en Hoorn ‘zeer middelmatig’ en het oordeel in 1842 luidt: ‘In het algemeen is het onderwijs op het eiland Terschelling zeer achterlijk’. Er zijn klachten over schoolverzuim. Kinderen zijn nodig voor het werk op het land of hun arme ouders kunnen de kosten niet betalen. In Hoorn zijn in 1852 van de 100 kinderen maar 15 jongens en 19 meisjes aanwezig. De West-Terschellinger school kent een heel ander probleem. Daar puilt in 1857 de gemeenteschool uit met 300 leerlingen, waarvan sommigen niet eens een zitplaats hebben! Vijftien jaar later is het niet veel beter: het schoolhoofd en de hulponderwijzer krijgen elk zo’n 100 leerlingen onder hun hoede. In diezelfde tijd wordt echter ook aan de oprichting gewerkt van een zeevaartschool, die uiteindelijk in 1875 begint. En er volgen nog meer scholen! In 1904 opent de christelijke school in Hoorn de deuren en in 1912 een twee-klassige christelijke school op West. Er komen veel knappe koppen op Terschelling!